علیرضا شوریده
ستاره‌ای در آلبوم موسیقی ایران‌زمین
 |
| علیرضا شوریده |
در ستون بلند و بی‌انتهای نام خوانندگان ایرانی، به نام‌هایی برمی‌خوریم که اسم و تصویرشان عجین خاطره‌ای عمومی و ملی گشته است. از آن خاطره‌های عمومی که بدل به نقاط یا سرفصل‌های زندگی تاریخی یک کشور و یک ملت می‌گردند. در این میان می‌توان عارف قزوینی سازنده و خواننده ترانه «از خون جوانان وطن» را نام برد و یا غلامحسین بنان خواننده سرود «مرز پرگهر» و...
یکی از این نقاط یا سرفصل زندگی میهن ما با نام میرزا کوچک‌خان رقم خورده است که نام و خاطره او نیز با ترانه‌ای معروف و محبوب با صدای «علیرضا شوریده» همراه و عجین است: ترانه «میرزا».
در کتاب «تاریخ مکمل جنگل، ۱۳۵۸» و «روزنامه دامون، ۱۳۵۹» آمده است که شعر ترانه «میرزا کوچک‌خان» بر اساس زمزمه‌های همسرش پس از شهادت جانگداز وی نوشته شده است:
«چقدر جنگل خوسی / ملته واسی / خسته نباسی/ میرزا کوچک خانا... چرا زودتر نیی / تندتر نیی / می جانه جانانا؟»...
و علیرضا شوریده با همکاری گروه «عشاق»، با آهنگسازی عبدالله ملت‌پرست و با صدای صمیمی و گرمش این شعر را بدل به صدا و نوای ماندگار و خطی ممتد از خاطره‌های میهنی ما کرد.
تولد علیرضا شوریده در اسفند ۱۳۲۰ و در بندر انزلی بود. تا ۱۴ سالگی همان‌جا بود و در ۱۳۳۴ با خانواده‌اش به تهران آمد. پدرش اهل موسیقی و خانه‌شان همواره آشنای نواها و نغمه‌ها بود. او که جان و ضمیر و عواطف کودکی و نوجوانی‌اش با موسیقی آمیخته شده بود، پا جای پای پدر گذاشت و با هاله و مغناطیس و سحر نواها و نغمه‌ها سیر و سلوک‌ها داشت.
 |
| علیرضا شوریده در گروه کر تالار رودکی ـ دهه ۴۰ |
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر